Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2011

-Γιώργο αντίο. Και, ακόμη και αν το έκανες κατά λάθος, σε ευχαριστούμε.


Το ότι το ανίκανο και φαύλο πολιτικό σύστημα θα κατέρρεε κάτω από το βάρος των απαιτήσεων της δύσκολης πραγματικότητας ήταν το μόνο βέβαιο. Το ερώτημα, όμως, που δεν μπορούσε εύκολα να απαντηθεί, ήταν αν θα προλάβαινε να τραβήξει μαζί του στον βυθό και στην καταστροφή ολόκληρη την χώρα και τους πολίτες της. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι αυτός ο κίνδυνος παραμένει υπαρκτός, οι εξελίξεις μας επιτρέπουν να κοιτάμε το αύριο με μια συγκρατημένη αισιοδοξία.

Το 2009 το ΠΑΣΟΚ έκανε ένα τραγικό λάθος, που η φύση του η ίδια, ίσως, -ως αναπόσπαστου μέρους του δικομματικού συστήματος-, δεν του επέτρεψε να αποφύγει. Έθεσε στο απόλυτο απυρόβλητο τις εγκληματικές ευθύνες της 5ετίας Καραμανλή, εφάρμοσε με συνέπεια τους κανόνες της ομερτά και ξεκίνησε την διαχείριση της εξουσίας με την πάγια μεταπολιτευτική λογική του business as usual.

Η βαθιά επαρχιώτικη πολιτική συγκρότηση των εγχώριων ψευδοσοσιαλιστικών ελίτ δεν τις επέτρεψε να αντιληφθούν ότι, στο πλαίσιο των τεκτονικών αλλαγών που προετοίμαζε η αποκάλυψη του αδιεξόδου στο οποίο οδηγείται, σε παγκόσμια κλίμακα, το αποχαλινωμένο σύστημα του τζογαδόρικου καπιταλισμού, η σκοπιμότητα της αποκάλυψης του φαύλου ελληνικού τρόπου διακυβέρνησης και η τιμωρία των κάθε λογής σκανδάλων δεν θα περιορίζονταν μόνο στην, για λόγους κατάληψης πλεονεκτικής θέσης στο φτηνό εσωτερικό παίγνιο, εξουδετέρωση του αντιπάλου.

Αντίθετα, θα δημιουργούσε εκ του μηδενός τις προϋποθέσεις και τα ερεθίσματα για την ανακάλυψη ενός νέου και ποιοτικά διαφορετικού τρόπου θεσμικής διακυβέρνησης, θα προκαλούσε την εγκατάλειψη του, εμφυλιοπολεμικής προέλευσης και ως εκ τούτου παρωχημένου, διπόλου δεξιάς - αριστεράς και θα ωθούσε σε αναδιάταξη των κοινωνικών στρωμάτων, στην βάση των νέων αναγκών που διαμορφώνονται σε έναν περίπλοκο κόσμο, στον οποίο αναγκαστικά μετέχουμε και ο οποίος καθημερινά αλλάζει.

Ο επαρχιωτισμός και η έκδηλη ανικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας, όμως, δεν ήταν οι μόνοι λόγοι που εμπόδισαν μια τέτοια εξέλιξη. Η βεβαιότητα ότι μια ενδεχόμενη κάθαρση θα οδηγούσε σε ατιμωτική αποβολή από το πολιτικό προσκήνιο και ενός μεγάλου αριθμού προβεβλημένων στελεχών του ιδίου του ΠΑΣΟΚ έπαιξε εξίσου σημαντικό ρόλο. Η συλλογική συνείδηση μιας ομάδας, που παρέμενε επί δεκαετίες ενωμένη και αποτελεσματική, με αποκλειστικό στόχο την κατοχή και νομή της εξουσίας, δεν επέτρεψε τέτοιου είδους, αναιρετικές της ίδιας της φύσης της, υπερβάσεις.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου αφέθηκε έτσι στην νομοτελειακή της κατάρρευση. Και παρά το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να κάνει το παραμικρό για την σωτηρία της χώρας στάθηκε απόλυτα συνεπής στην εξυπηρέτηση ενός διαφορετικού στόχου, που δεν ήταν άλλος από την σωτηρία του δικομματισμού. Το γεγονός αυτό εξέθεσε την χώρα σε έναν τρομακτικό κίνδυνο, έναν πραγματικό εφιάλτη. Την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, επικεφαλής μιας ομάδας φανατικών λαϊκιστών. Και με ακέραιο και σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα, ασφαλώς, όλο τον απεχθή συρφετό των διεφθαρμένων στελεχών που διέπρεψαν στην διάρκεια της καραμανλικής περιόδου. Μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα φάνταζε υπήνεμο λιμάνι και ασφαλές καταφύγιο.

Τελικά ο Γιωργάκης δεν μπόρεσε να αλλάξει την Ελλάδα με τους ομαλούς και θεσμικούς τρόπους που ονειρεύονταν. Θρυλείται ότι, πραγματικά, κάτι τέτοιο ήταν το θολό όνειρο του. Αλλά αυτό είναι μια υπόθεση που ούτε μπορεί να αποδειχθεί, ούτε και έχει ιδιαίτερη σημασία. Αδιάφορο. Τόσο για μας όσο και για τους ιστορικούς του μέλλοντος.

Φεύγοντας, όμως, άθελα του ή μη, -και αυτό είναι κάτι που ομοίως στερείται σημασίας και ενδιαφέροντος-, φρόντισε, έστω και καθυστερημένα, να τραβήξει την κουρτίνα. Και να μας απαλλάξει, εκτός από την δική του παρουσία και από τον εφιάλτη του άλλου πόλου του δικομματισμού. Ενός πόλου που, χωρίς έλεος, περίμενε έτοιμος να μας αποτελειώσει.

Ακόμη και με την δραχμή, λοιπόν, αν σταθούμε άτυχοι και δεν προκάνουμε, χωρίς αυτούς θα είμαστε σίγουρα πολύ καλύτερα.


buzz it!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χαχα ! Απολαυστικό! και πόσο μα πόσο δίκιο έχεις!!

squarelogic είπε...

μα πραγματικά οι τύποι δεν έχουν καταλάβει οτι το πράγμα δεν σηκώνει νοοτροπίες και τρόπο του πολιτεύεσθαι του πρόσφατου παρελθόντος?
Δεν βλέπω τηλεόραση,αλλά κάπου είχα πετύχει τον Αρούλη με τον Λιντζέρη απέναντι,και η βασική του έννοια ήταν να λέει "εμείς πρώτοι το είπαμε"
και "εμείς προτείναμε τον τάδε",λες και ξεχάσαμε το ανέμελο φαγοπότι της 5ετίας τους...

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

Δυστυχώς square υπάρχουν αρκετές δεκάδες χιλιάδες πρόθυμοι ηλίθιοι που θα σπεύσουν να ψηφίσουν τον Αρούλη και τους συντρόφους του. Επειδή αυτούς δείχνει η τηλεόραση. Ο κύριος ρυθμιστής του πολιτεύματος. Μετά οι ηλίθιοι θα βγούν στους δρόμους και θα φωνάζουν "κάτω τα χέρια από τις συντάξεις μας".